Yoga met een monkey

Door: perik

Blijf op de hoogte en volg perik

31 Oktober 2009 | India, Rishīkesh

---

01 November 2009 - 12:04

Max En Hedwig:

En hoe stoïcijns blijft Ram de Man onder dit alles. Mij lijkt het hoedanook een welkome afwisseling zo'n miss adhd. Ben gisteren op de fiets met de kids langs de dommel naar Pa en Ynske en Oma en Ome Fred en tante Mia geweest. Fijn om tante Mia weer even te zien. Een hele tour met mijn fysieke gesteldheid maar wel leuk in het herfstzonetje. Dit alles overigens ook als bezigheidstherapie daar Hedwig een spoedcursus Boeddhisme/Yoga/meditatie volgde bij Barche (Spreek uit Bartje, je weet wel, de voormalige uitsmijter).
Nou dit was wel interessant maar nu kan ik me niet meer bewegen. Van mij mogen de bewegingen en oefeningen nog los staan van het Boeddhisme. Ken jij de Sku-Mnyé oefeningen? Volgens mij moet je daar een atleet voor zijn. Maar goed, ik hoop dat je een fijne tijd hebt.
Groetjes Hedwig en Max

---

02 November 2009 - 21:58

Hans:

Potverdikkeme Erikkie wat heb jij al veel geschreven. Afdrukken, kaffie erom en alleen nog een titel (Wij zeiden vroeger op de Wilderen vaak, schertsenderwijs, titebol als we titel bedoelden. Ik dacht toen nog dat dat een levensgrote Bossche Bol was) erop. En dan nog een uitgever en drukker vinden. Vandaag ben ik vanwege het boeiende werk dat boekhouden heet bij een uitgever geweest die ons nog € 20.000 moet betalen maar heeft voorgesteld € 1.600 te betalen en dat we dan nergens meer over praten. Ik was er voor boekenonderzoek (wat moet je anders bij een uitgever) en het lijkt erop dat we niet veel keuze hebben. Die gasten hebben een negatief vermogen om u tegen te zeggen. Nee, dan Paul McCartney, de voormalige Beatle. Die komt op 9 december van dit jaar langs in het Gelredome in Arnhem. Zoals je misschien weet ben ik een groot bewonderaar van hem en vooral van zijn vroegere bandje, maar heb ik hem nooit live gezien omdat ik dat niet aandurfde. Ik dacht dat als ik dat zou zien en het zou tegenvallen het fundament onder mijn bestaan zou verdwijnen. Doodsbang werd ik bij de gedachte. Daarom heb ik eerst geoefend bij Bob Dylan, die ik al net zo bewonder, maar die me net wat minder fundament verschaft, omdat ik hem en zijn prachtige muziek pas op laten we zeggen 25-jarige leeftijd leerde waarderen en the Beatles leerde ik kennen op 15 december 1979 toen ons pap een cassettebandje kreeg van Queen, maar dat het niet deed en dat toen werd ingeruild voor een bandje van the fab four: Oldies but Goldies, een best wel apart verzamelcassettebandje. Daar was ik gek van en toen begon mijn waardering voor dat muziekgroepje die groteske vormen aannam toen ik op 15 jarige leeftijd alsmaar over hen bleef dromen en niet over de meiskes. Bob Dylan dus, die heb ik in 2003 een redelijk slecht optreden zien geven en in 2005 een niet te verteren geval. Ik houd niet van zijn huidige manier van zingen, zeg maar. Het is wel grappig hoe hij afwijkende versies van nummers doet. Je hoort dan pas bij het refrein aan de tekst en niet aan de melodie welk nummer het is. Als het een bekend nummer blijkt te zijn, wordt het publiek dolenthousiast. Een test dus, die is geslaagd, omdat mijn liefde voor Bob Dylan alleen maar toeneemt en ik zijn bandjes, platen en CD's met onverminderd plezier draai. Gott, wat is die man grappig, wat zegt hij de dingen recht voor hun raap en wat doet hij dat met mooie muziek.
Paul McCartney dus waarvan jij zu zeggen dat je er nog niet voor €64 naartoe zou willen. Nou vriend appelmoes, dat kan ook niet. Daar moeten nog €22.50 bij. Zo creëer je dus een positief vermogen.
Ik ga niet alleen naar oude mannen hoor. Binnenkort komt Wilco (die komt ook in de Effenaar Eindhovenaar, en daar kun je ongezien naar toe) en Pete Doherty (dat drugsgeval dat het met Keet Mos heeft weten aan te leggen) en Fever Ray (een sensatie uit Scandinavië).
Inmiddels is het voetbalseizoen weer begonnen, zo heeft Guuske je al laten weten. Wat doen hij en zijn gezin het goed he? Wij hebben de laatste vier weken een stijgende lijn te pakken met de nederlagen in chronologische volgorde: 11-2, 8-2, 7-2 en jaja 3-1. Ik weet niet of ik het er al eens over heb gehad dat ik de minst scorende aanvallende middenvelder ben die ik ooit heb ontmoet. Dat ging de eerste drie wedstrijden goed. Toen was ik er niet omdat ik aan ons tuinhuisje heb geklust (en die ouders van mij hebben geholpen als jonge honden). Mijn eerste wedstrijd was die van 10 oktober. Dat is toevallig de dag waarop Ivar jarig is. Dit jaar werd hij één. Onze spits was in het strafschopgebied met de keeper bezig toen een van hun verdedigers de pret kwam verpesten en de bal wegschopte. De bal kwam recht op mij af, terwijl ik het tafereel geamuseerd aan het gadeslaan was. Ik bevond mij gesitueerd op de 16-meter midden voor de goal. De keeper had zich ondertussen van de nieuwe situatie vergewist en spoedde zich mijn kant op, onderwijl misbaar makend met wild zwaaiende armen. Vol schrik schopte ik de bal een beetje in zijn richting in de hoop hem op zijn gemak te stellen, maar hij was daarop niet voorbereid en gleed uit. Ik had de bal niet helemaal goed geraakt. Ik wilde hem in zijn voeten spelen, maar ik raakte hem op dusdanige wijze dat hij een baan aannam die hem eerder op de paal zou belanden dan in de voeten der doelwachter. Wegwezen, was mijn gedachte, deze man zal ziedend zijn als hij merkt dat ik hem op de proef stel. Ik draaide mij om en zocht bescherming bij mijn medespelers die mij op de middenlijn met de armen in de lucht geheven opwachtten. Een bronstige oerkreet klonk op uit hun kelen, die voor even de klanken van André Hazes uit de kantine overstemden. Ik stortte me dankbaar in hun armen. Ze namen me op in hun midden en beschermden me tegen de ongetwijfeld inmiddels aanstormende doelman. Ik keek gerustgesteld om en zag nog net de bal over de doellijn rollen, vlak langs de rechterpaal en tergend langzaam. De doelman had nog amechtige pogingen gedaan om de bal te achterhalen, maar hij was op zijn tocht terug nogmaals in het door de modder zeer gladde doelgebied onderuit gegaan.


---

04 November 2009 - 16:05

Eugène:

Hoi, hoi Erik,

effe een kort levensteken vanuit de Bottelroostraat. De CV draait al meer uren als bij u normaal, wij zitten n.l niet met een slaapzak op de bank om ons te warmen. De thermostaat dat blijft een gevechtom deze correct in te stellen. De marmannetjes van de TV beginnen al te wennen. De tegelvloer ligt al in ons new home en next week wordt de keuken geplaatst, liggen aardig op schema. En met u gaat het goed. Heb je naast je haren ook je baard laten staan? (ik heb nog ergens een foto van u en Hans tijdens het voetbalwedstijd van NL van jullie 2 in India met de Bin laden look). En waneer ga je rondtrekken in Nepal?
In iedergeval nog veel fun en rijkdom, in welke vorm dan ook.
Oh, ja Joke had een tijd van 2.03 uur voor de halve marathon.

houdoe Eugène/ Joke


---

05 November 2009 - 18:09

Rob Mulder:

Ha die Erik ik lees dat je het goed naar je zin hebt hier is ook alles goed. Op het werk is het druk al 2 zaterdagen in Oktober over gewerkt. In oktober is er ook een uren bank ingevoerd i.v.m de drukte de uren die we extra werken krijgen we niet uit betaald maar daar krijgen we in rustige tijden vrij voor, dus we werken zins vorige week gemiddeld 1 uur per dag over dan hoeven we het weekend in ieder geval niet te werken niet te werken.

Nog een fijne vakantie

Groetjes Rob