bepaald, geen toeval of wel?

In de avond voor mijn vertrek met de not refundable veel te dure treinkaartje (had een binnenlandse vlucht moeten zijn) at ik mijn laatste maaltje in het favoriete om restaurantje aan de grote weg. Vaak binnen om de bedelaars buiten te houden maar dit maal binnen. Komt er een rikshaw mannetje aan die vraagt of ik naar gaya moet. De receptionist zal hem wel op me af hebben gestuurd. Het duurde even voordat ik hem uitgelegd had dat ik niet de prijs van een helicopter wenste te betalen maar uiteindelijk wilde "zijn broer" me wel voor iets meer dan het gebruikelijke midden in de nacht om 4.00 uur naar gaya brengen. De trein vertrekt om 5.00 uur. Dat had ik goed geregeld, geen gezeur, lekker airco reizen dus de grote menigte zal wel buiten blijven. Mangalnaths ordinairy class ticket nog in mijn gedachte.
Op tijd naar bed, de wekker op 3.30 uur gezet.
's Ochtens werd ik wakker van het getoeter op de weg (lang leve de herrie van het verkeer. Ze waren wat te laat begonnen met toeteren. Ik was door het alarm geslapen en het was 6.30 uur. De trein zou al 1,5 uur geleden zijn vertrokken. Als een speer mijn spullen gepakt en een rickshaw genomen. De afgesproken rickshawchauffeur was niet op het idee gekomen op de kamerdeur te kloppen maar als ik te laat was moet ik het toch geheel op mijn eigen conto schrijven vond ik. Rustig ademen en nemen zoals het is. Zo zou het moeten zijn. Ging me aardig af. Een kort schietgebedje dat de trein te laat zou zijn, al zou het 10 uur wachten worden werd gemaakt. De rickshawchauffeur bleek een gereincarneerde rallycoureur. Om 7.15 kwam ik op het station aan.
In snelle pas het station binnen gebanjerd en wat blijkt:
5 uur vertraging. Lang leven het tijdschema van de Indiase treinen. En lang leve mij dat het lukte in de rustige ademhaling te blijven en alles over me heen te laten komen. Toch van het reizen met Mangalnath geleerd, ook toen het even niet lukte.
Om de 2 en half uur wachten te overbruggen kocht ik een krant. Daar bleek een goed in de fik staande trein in te staan. Even lezen: De doonexpress, dat is de trein die ik heb--> richting Haridwar, dat is de kant die ik op ga --> coach b1 en b2 waren geheel uitgebrand, 7 doden waarvan 1 in het bed lag waar ik naast zou liggen. Even naar de helpdesk. Het bleek de trein van een dag ervoor te zijn, een die ik eigenlijk wilde nemen. Die was me in 1ste instantie beloofd maar bleek toch vol te zitten. Wat is dit toeval of bepaald geen toeval? Het was dan wel voordat ie in Bodhgaya aankwam, ik kreeg toch het idee dat alles verliep zoals het moest lopen. Helaas niet voor die mensen dan. Het was gebeurd omdat er mensen met de knoppen van de verwarming en ac aan het spelen waren geweest.

De treinreis liep voorspoedig en kwam maar 6 en half uur te laat aan.

Ik blijf tot 28-11 in Rishikesh en ga dan naar new delhi met de luxe ac shadabti-express. Lekker eten en hopelijk blijven ze van de ac- knoppen af.

De 30ste kom ik aan in Thailand waar om 7 december bart, Frans en later ronald me gaan vergezellen.

Een vriendelijke groet van Perik