Goa-trance
Door: perik
Blijf op de hoogte en volg perik
11 December 2010 | India, Delhi
Beste luitjes
Ronald is inmiddels naar huis met enkele verwondingen over gehouden van een poging tot dansen op een wankel tafeltje. Alleen wat schrammen dus het viel allemaal wel mee. Zijn broer Frans lijkt meer op hem dan hij denkt. Want ook Frans is het gelukt zijn eerste krassen te bemachtigen op zijn bovenbeen. Een verschil. Frans heeft daar niet voor op een tafeltje hoeven te klimmen. Het is hem en ons onduidelijk hoe deze zijn ontstaan. Brigitte als je dit leest. Het is maar een pietleuterig krasje dus geen zorgen. Het is maar om een vergelijking te maken tussen de heren. We passen goed op elkaar. Op het eind van de maand kunnen we de balans op maken of dit werkelijk gelukt is.
In het nachtelijke uur heb ik frans vergezeld met een skinny dip dus dat zit er ook weer op. Het was pikke donker dus geen aplaus als op extrema. Gelukkig.
Anita, Ron kan hier zijn hart ophalen en danst de kilootjes er af als dat zo door gaat. Maandag is er een progressive dj. Inmiddels hebben we er ook alle vertrouwen in dat hij niet in de sloot zal rijden met zijn scooter. Daar werd de eerste dag wel anders over gedacht. We hebben hem uitgelegd dat de regels hier net anders zijn dan in Nederland (alsof hij er zich daar iets van aan trekt). Het is hem wel duidelijk dat een scooter anders werkt dan een lease bmw dus maak je niet ongerust.
Paul en ik doen elke dag wat yoga op het strand en wordt dan een keer of 10 gefotograffeerd vanwegen zijn permanente huidbedekking.
Pa en Ynske, jullie zijn dus niet ingesneeuwd als die mensen in een engelse kroeg die daar tot grote vreugde van hunzelf een week moesten toeven.
Hans, je bent nog steeds even scherp met je snelle reactie. Ik moest 3 keer de vraag lezen voordat ik de essentie er van leek te begrijpen.
Hard werkende vrouw. Ik, luierende man heb je gemaild.
Het ga jullie goed.
Ronald is inmiddels naar huis met enkele verwondingen over gehouden van een poging tot dansen op een wankel tafeltje. Alleen wat schrammen dus het viel allemaal wel mee. Zijn broer Frans lijkt meer op hem dan hij denkt. Want ook Frans is het gelukt zijn eerste krassen te bemachtigen op zijn bovenbeen. Een verschil. Frans heeft daar niet voor op een tafeltje hoeven te klimmen. Het is hem en ons onduidelijk hoe deze zijn ontstaan. Brigitte als je dit leest. Het is maar een pietleuterig krasje dus geen zorgen. Het is maar om een vergelijking te maken tussen de heren. We passen goed op elkaar. Op het eind van de maand kunnen we de balans op maken of dit werkelijk gelukt is.
In het nachtelijke uur heb ik frans vergezeld met een skinny dip dus dat zit er ook weer op. Het was pikke donker dus geen aplaus als op extrema. Gelukkig.
Anita, Ron kan hier zijn hart ophalen en danst de kilootjes er af als dat zo door gaat. Maandag is er een progressive dj. Inmiddels hebben we er ook alle vertrouwen in dat hij niet in de sloot zal rijden met zijn scooter. Daar werd de eerste dag wel anders over gedacht. We hebben hem uitgelegd dat de regels hier net anders zijn dan in Nederland (alsof hij er zich daar iets van aan trekt). Het is hem wel duidelijk dat een scooter anders werkt dan een lease bmw dus maak je niet ongerust.
Paul en ik doen elke dag wat yoga op het strand en wordt dan een keer of 10 gefotograffeerd vanwegen zijn permanente huidbedekking.
Pa en Ynske, jullie zijn dus niet ingesneeuwd als die mensen in een engelse kroeg die daar tot grote vreugde van hunzelf een week moesten toeven.
Hans, je bent nog steeds even scherp met je snelle reactie. Ik moest 3 keer de vraag lezen voordat ik de essentie er van leek te begrijpen.
Hard werkende vrouw. Ik, luierende man heb je gemaild.
Het ga jullie goed.
-
11 December 2010 - 15:12
Pa En Ynske:
Het is nu hier 2 dagen aan het dooien, alle sneeuw is weg, maar geen zorg , volgende week begint het opnieuw. Morgen gaan we naar de verjaardag van oma, 95 jaar!!!!. Max en de kinderen komen ook, Hedwig is aan het repeteren voor haar one-woman show. Rosie is alweer een diploma verder met het zwemmen, ze bezit nu haar dolfijn diploma. Ook Noël zit nu op zwemles. Heel veel plezier verder samen met je vrienden, en kijk uit voor wankele tafeltjes en snelle scooters.
Veel groeten, Pa en Ynske -
12 December 2010 - 13:50
Relaxend Vrouwke:
schat klinkt weer heerlijk,
geniet ze,
ik mail je ff terug xx -
15 December 2010 - 22:19
Max:
He broeder,
Het Goa-feest is dus begonnen begrijp ik uit je verhaal. Hoewel waarschijnlijk minder verantwoord kan ik me hier toch beter in verplaatsen dan in het tomeloze mediteren op zoek naar het ultieme niets. Niet dat ik veel diepgang verwacht bij het huidge gebeuren maar dat maakt het juist zo leuk. Yin-Yang, het een kan niet zonder het ander en mogelijker wijs ontstaat er na een feestje toch nog spontaan een ontslakingskuurtje voor de nodige leegte van maag en darm.
Maar ook ik leid/lijd een jachtig bestaan. Onderschat het vaderschap niet, tel daarbij op het drukke docentenbestaan met al zijn piekbelastingen, kerstmis, sinterklaas, verjaardagen en huiselijke beslommeringen. Elke dag is weer een survivaltocht op zich. Des te bevredigender als ik weer uitgeput in bed rol om mij 's-ochtends weer met frisse tegenzin veel te vroeg uit bed te trekken met een brakker gevoel dan menig Goa-feestje doet veroorzaken. Maar zoals altijd: Mij hoor je niet klagen! Bovenstaand relaas dient dan ook niet als zodanig opgevat te worden. Nee, nee, nee, het is juist bedoeld als lofzang van het leven. Antony (van die Johnsons) zou zeggen lijden is lust. Nu nog even werken aan mijn masochistische kwaliteiten want die heb ik nog niet geheel onder de knie.
We hebben weer een prachtige kerstboom gezet (Kunstboom natuurlijk in het kader van de duurzaamheid en het gemak). In deze consumptiemaatschappij ben ik weer geweldig op de proef gesteld door de nieuwste innovatie op kunstkerstbomengebied: Kant-en-klaar inclusief kerstverlichting ingebouwd. Dit raakte mij direct in mijn zwakke plek: het resentless streven naar gemak! Want welk een verschrik karwei toch telkens weer die lampjes in de boom hangen: draden in de knoop, kapotte lampjes, homogene verdeling der lampjes over de boom, vastzetten op de takken. Toch ben ik niet gezwicht! Ik heb me er keihard doorheen geslagen en gewoon zelf de lampjes er weer in gehangen, in mijn nog volledig OK-je kunstkerstboom. En het moet gezegd: hij is weer prachtig geworden. Om toch nog een steentje bij te dragen aan de economische crisis ben ik toch nog gezwicht voor een playmobil kerststal. Ik vind het namelijk wel belangrijk Rosie en Noel vroeg te leren hun steentje bij te laten dragen aan het steunen van ondernemend nederland als aanjagers van de economie.
De Sint heeft trouwens ook nog een WII langsgebracht. Na een rondje boxen was ik al buiten adem dus zo slecht is het nog niet zo'n spelcomputer. Rosie vindt het ook prachtig vooral het minder bewegelijke Mario Bros. Noel snapt er nog niks van en weigert zich ook op enigerlei wijze te laten instrueren tot grote frustatie van hemzelf.
Hij is gisteren wezen spelen bij een vriendje in de kruidenbuurt (geweldige ouders trouwens) en was dolenthousiast vanwege de bijzondere vissen aldaar. Er was een aquarium met lieve visjes en een aquarium met .....piranjas. Toen pakte de mama van het vriendje een lief visje (type Nemo) en gooide het bij de piranjas. De ene piranja beet hevig schuddend de kop van het lieve Nemovisje en de andere vrat de rest op. Nu wil noel dus alleen nog maar piranjaatje spelen.Van enig medelijden met het lieve visje is tot dus ver geen sprake.
Oma's vejaardag was weer gezellig. De kindjes super druk maar leukere zijn er natuurlijk niet volgens oma en tante mia en ome fred. Net als wij zullen ook Rosie en Noel bij oma geen minderwaardigheidscomplex ontwikkelen. En das maar goed ook!
Nog vele festjes gewenst en tot snel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
