pricipes of niet, of wel

De laatste dag dus een fiets gehuurd in ubud. Respect voor hans. Als ik met mijn kleine versnelling een half uurtje berg op moet dan begrijp ik dat ze in de tour naar speciale middelen grijpen. Dan bedoel ik niet de magic mushrooms die in overvloed worden verkocht. Rare kwibussen heb ik nog niet echt gezien dus het zal wel los lopen met het magische van de mushrooms. Dan moeten ze toch de nl truffels hebben.

Zoals gezegd heb ik een fiets gehuurd. Daar ben ik mee naar de olifantentempel gefietst. Dat was een grot. Leuk was wel dat je een half uurtje de bush in kon lopen. Dan kwam je bij een riviertje uit met uitgehakte rotsen onder water. Op de terugweg hoorde ik dat je er ook nog in kon zwemmen. Nog eens naar beneden was me te veel van het goede. Ik heb er wel een tijdje heerlijk aan het water gezeten. Toen in Bedugul nog een museumpje, een tempel en een uitgehakte sculptuur bekeken. In de avond stond Petulah op het program. Dat was dus een half uur omhoog in kleine versnelling. Intree betalen om een dorp te enteren. Dat is me nog niet overkomen. Uit principe ben ik jaren terug niet mee gegaan naar een masaidorp met Hans. Aan principes heb je niet heel veel dus die heb ik laten varen. En wel voor een paar honderd reigerachtigen. Het was wel een mooi gezicht. Eerst kwamen er een paar maar na een tijdje hingen ze met trossen in de bomen. Hun slappplaats nadat ze zijn wezen vissen in de rijstvelden. Terug was wel heerlijk lekker berg af.

De volgende dag heb ik een soort van excurse geboekt. Lovina, Munduk zat vol dus het werd Bedugul. Ik zou de tas meenemen om bij de laatste bestemming uit te stappen. Het was maar een paar euootjes meer dus dan had ik meteen het een en ander meegepikt. 's Morgens vertelden ze me dat Lovina toch door ging. Okee dan. Toen was het een vergissing, okee dan niet. En toen ging ie alsnog wel, okee dan. Het jammere aan dit soort dingen vind ik dat je zeer beperkt de tijd hebt om de dingen te beleven, ondergaan, ondervinden. Het lijkt meer op een snelle fotostop. Maar een koningstempel gezien, Een tempel aan het meer bij Bedugul. Ik zal u zeggen dat het meer een soort attractiepark leek met afgebladderde nepzwanenwaterfietsen (weer een galgwoordje). En helaas een paar in kleine hokjes gehouden dieren zoals de Python, een leguaan, en een vliegende hond (ja ze bestaan. Ik had geen magische paddestoelen gesnoept). Voor wat geld kon je op de foto zodat de dieren dit beroep kunnen blijven uitvoeren.

De volgende stop was een flinke waterval onder de naam gitgit. Het was zo ver lopen dat we net 2 minuten hadden alvorens we de tocht naar boven moesten nemen. Niet lekker afkoelen dus. Lovina strand werd een frot restaurant met buffet. Ze keek wat pips dat ik dat niet hoefde en de kaart vroeg. Een koude gado gado werd geserveerd. Het is hier heel gewoon om het eten koud te eten. Meegaan met de cultuur dan maar. Het ziet er altijd vers uit en de vliegen lijken met vakantie naar een ander (ei)land.

Bij de hotsprings hebben we gezondigd. Ik was met een duits koppeltje op tour. Zwembroek aan en het heilige gezonde water in. Bij terugkomst was de chauffeur ongeduldig aan het wachten in de auto.

In Munduk heb ik er me uit laten zetten. Het 1ste homestay-hotelletje heb ik genomen. Ik moest wel 2 keer aan lopen om een normale prijs te betalen.

De volgende dag een mooie wandeling door de heuvels gemaakt. Een paar watervallen gezien. Bij een restaurant gaf een man, die trancedent en meditatie deed, me een naam van een tempel en een man die een magische "sport" zou beoefenen bij Lovina.

De dag erop met een scootertje naar een 2-ling meertje gegaan. Het 1ste was echt mooi alleen werd ik de verkeerde kant om het meer gestuurd waardoor ik al snel in de probleempjes kwam. Ik dacht dan klim ik wel even recht omhoog om op een hoger pad te komen. Het werd steeds steiler en een pad was ook ver te zoeken. Naar beneden was een groter probleem. Met al dat verrot hout en die dichte begroeiing was er weinig houvast. Ik besloot al snel op te geven om mijn kleding schoon en heel te houden als ik zelf maar heel bleef. Dat is dus gelukt anders zat ik hier niet te tikken.
Verder nog wat rond gereden op mijn scootertje. Het is er erg mooi en leuk door die kleine achterafstraatjes al is het soms wel even een soort van rallycross met al die brokken asvalt tussen het zand of andersom. Nog een gigantische banjanboom gezien ik denk dat ie wel 10 meter omtrek heeft. Door de harde wind en de stukken hout die naar beneden kwamen liet de boom me weten dat ik maar niet te lang moest blijven.

De volgende dag naar Lovina (joepie de poepie strand). Ik had me goed laten informeren. toeristoffice en het hotel vertelde me een bemo (gezamenlijke taxi) om 7, 8 en 9 uur. Daarna weer in de middag. Mij zouden ze niet hebben. Om 6.45 stond ik op de juiste plaats. Helaas de bemo van 7 en 8 uur waren al weg. Er zou er geen meer komen en toen toch om 10 uur. Nog een half uur gewacht en weer terug gegaan naar het hotel. Een uurtje gepit en om 9 uur de inspiratie gevonden om toch maar eens te gaan kijken. Ze wilden me tegen wanprijzen wel brengen. Voor ons wel te betalen maar een weekloon voor de normale mens hier. Toch maar principes. Even gedacht om te lopen maar ze vertelde me dat het verder was als het op de kaart leek en berg op en af en op en af zou zijn. Het geluk lachte me toe. Toen ik de 1ste slok uit een colaflesje nam stond daar iet wat 4 wielen had en dat men een bemo noemde. Alleen de 4 wielen en het geluid van een motor maakte het voor mijn hersenen mogelijk te geloven dat ik hier met iets te maken zou kunnene hebben dat me naar sererit zou brengen aan zee waar ik een bemo zou nemen. Mijn tas werd met een enkel dun touwtje aan het dak gebonden. Het zou de hele weg goed gaan omdat hij met een slakkegang naar beneden ging. De wagen werd goed volgepropt met spullen en en mensen maar wat dat betreft ben ik wel erger gewend. Zoals de wagen van alle kanten kraakte en de achteruitkijkspiegel meer als discobol aan het dak bengelde moet het wel zo zijn dat ie al eens enkele malen over de kop is gegaan. Oh erik niet met je arm aan de deur hangen want dan valt ie open. We hebben het geredt. Principes op zij en 3 keer zoveel dokken als de balinezen. Een aansluitende bemo naar Kalibukbuk, een stuk strand dat bij lovina hoort met backpackhotelletjes. Nog is 3 keer zoveel betalen en daar zijn we dan bij het zwarte lavazandstrand. Een paar daagjes relaxen en wat yoga doen.
De volgende ochtend naar de dolfijnen wezen kijken het waren echt 10tallen, net als het aantal gemotoriseerde vissersbootjes die op dolfijnenjacht waren. Zo heet dat hier. Ze proberen de "kapitijns" te leren wat rustig aan te doen met de moteren. Tot 1991 waren het nog zeilboten en toen werde ze lui. In het hoogseizoen botsen er blijkbaar heelwat tegen elkaar. Het was me toch zo de moeite waard, en onze "kapitein" was relaxt genoeg dacht ik zo om voor de volgende dag weer te boeken.

Daarna weer een scooter gehuurd om enkele tempels te zien en de enige koudwaterspring van Bali. De speciale meneer die me werd voorgesteld te bezoeken was nergens te bekennen maar bij de Janagartempel kwam ik aan de praat met de priester van die tempel. Hij wist veel uit te leggen over de tempel en hoe de hindu's hier hun geloof beleven. We hebben nog samen gemediteerd en hij wist ook het een en ander over de manier van mediteren die ik tracht te beoefenen als ik niet op stap ben met de kornuiten.
Ook nog een stuk langs de kust gereden met de scooter.

Dit was wel weer genoeg ik vind het al knap als je heel het verhaal hebt gelezen.

Rosie nog gefeliciteerd. Ik was niet in de mogelijkheid te bellen op je vergaardag. Ik zat in een klein plaatsje met geen internet en telefoon. Althans niet vindbaar voor mij. Ik hoop dat je een leuke vergaardag had. Het tasje is door een meisje in een dorpje bij Ubud gemaakt.

Het ga u goed allen