Bromo, Ijen
Door: perik
Blijf op de hoogte en volg perik
04 Oktober 2011 | Nederland, Eindhoven
De laatste dag Lovina. Lekker rustig aan gedaan. Gesnoreld vanaf het strand. Aardig wat gekleurde visjes gezien.
Besloten de plannen maar eens om te gooien na allerhande verhalen over opdringerig gidsgedrag bij de vulkanen van Bali.En belachelijke prijzen. Dat zou niet anders blijken te zijn in Java. Maar Broma kon ik nog van de lagere school of de mavo en dat leek me wel iets. Het zou maar een kort reisje van ong 5 uur zijn. Natuurlijk waren 5 uur 13 echte uren. Maar na een lange leuke reisdag met bemo - ferry - zeer slome bus - shuttelbusje ben ik dan toch in Yoshi aangekomen. Een mooi authentiek hotelletje waar men veel info zou kunnen verschaffen. Dat leek nogal mee te vallen. Mijn plan om de Semaru of ziets. De hoogste berg van Java op te klimmen konden al snel de diepvries in want ze vroegen iets van 200 euro voor 3 dagen. Daar loop ik in de Indiase himalayas 40 dagen voor rond en heb ik geen verplichte gids in mijn nek hijgen die me vertelt hoe snel ik moet wandelen, waar ik moet eten en slapen.
De volgende ochtend stond een Jeep voor ons klaar om ons naar een iets hogere berg te brengen voor een schitterende zonsopgang. Achteraf bleek dat we het makkelijk konden lopen maar de "goede" info bij yoshi liet een gefoteshopte kaart zien die aangaf dat het 23 kilometer lopen zou zijn. Het was schitterend en ookal was het laagseizoen, het was weekend en dus dacht de helft van de Javaanse bevolking dat het ook wel een mooie trip zou zijn. Was eigenlijk wel gezellig. De autochtone jeugdvoetbalsupporters waren wel grappig. Lange nagels bij de mannen en een grote das op het hoofd geknoopt. Een paar stoere zonnebrillen die al op moesten toen het nog donker was en vooral veel foto's met de allochtone dames. Ik werd ook een keer gevraagd, waarschijnlijk om te verdoezelen dat het om dames ging.
Na zons ondergang naar de bromo gereden. Het is echt een kale bedoening maar schitterend om doorheen te rijden. Het laatste stukje bergop wandelen en we konden in het gat van de wereld turen. Wel een speciale ervaring. Er kwam aardig wat rook vanaf. De rotte eierzwavelgeur bleef achterwegen.
Voor de volgende dag een toer naar Ijen geboekt . Koste enige moeite om een ietwat redelijke prijs te krijgen. Toen ze zagen dat ik mijn rugzak op de lokale bus liet knopen gingen ze toch over stag.
Weer een uur of 6 in een busje. Het laatste stuk was schitterend en ging door rijstplantages, jungle en koffie plantages. In de laatste sliepen we. Die was van een nederlander die onder de naam Rollaas zijn koffie aan de man en vrouw probeert te brengen. Hij verkocht ook de luwak koffie voor 2 keer zoveel als in Munduk. Voor 20 euro heb je wel 80 gram echte rollaas luwak koffie. Hoe die wordt gemaakt? Nou als jullie het echt willen weten: Een in een te kleine kooi opgesloten civetkat pikt de lekkerste bonen van de koffie uit een bakje en eet deze samen met bessen, kersen en bananen op. Nadat deze in de maag fermenteren poept hij deze uit. Deze worden gereinigd en verwerkt als gewone koffiebonen, en klaar is uw koffie.
's Ochtens om 3.30 uur zouden we gewekt worden. Niet dus maar ik en een Koreaan waren zelf al wakker en de chauffeur werd wakker toen hij dacht dat ik in zijn busje aan het inbreken was. Toch nog redelijk op tijd vertrokken. Op naar Ijen. Ik had al eens een dokumentaire gezien van de zwavelmijnen aldaar waar de mijnwerkers hun leven verkorten voor een aardig salaris. Ik ben er met eentje naar boven gelopen 3km en hij gaf me zijn masker die ik toch maar wel gebruikt heb. Hier was de rotte eierlucht wel aardig ruikbaar. Tot aan de mijn meegelopen. Echt indrukwekkend om mee te maken. Mijn ei heb ik maar weggegeven daar had ik even geen zin in.
Toen bij de ferry afgezet. Daar me maar weer eens laten oplichten om een ac-shuttelbusticket te kopen tot denpasar. Ac waren de letters op de bus want het was meer een sauna als ie stil stond. Het was een gewone expresbus. De plastic krukjes bij de ingang waren niet van een restauranthouder die mee ging maar voor de mensen in het middenpad.
Uiteindelijk toch aangekomen, een beetje laat. De 5 die mee waren op de Ijentrip gingen naar Kuta. Ik ben voor de nacht maar meegegaan. Mijn backpack verblijf voldeed niet aan de eisen van de dames dus de rest ging om de hoek zitten. Samen gegeten en nog even skygarden, de grote discotheek, laten zien.
De volgende dag uitgeslapen.
Morgen voor de laatste paar dagen naar Nusa Lembogan. snorkelen, lezen, yoga niks doen, niks doenen niks doen
Het ga jullie goed
Besloten de plannen maar eens om te gooien na allerhande verhalen over opdringerig gidsgedrag bij de vulkanen van Bali.En belachelijke prijzen. Dat zou niet anders blijken te zijn in Java. Maar Broma kon ik nog van de lagere school of de mavo en dat leek me wel iets. Het zou maar een kort reisje van ong 5 uur zijn. Natuurlijk waren 5 uur 13 echte uren. Maar na een lange leuke reisdag met bemo - ferry - zeer slome bus - shuttelbusje ben ik dan toch in Yoshi aangekomen. Een mooi authentiek hotelletje waar men veel info zou kunnen verschaffen. Dat leek nogal mee te vallen. Mijn plan om de Semaru of ziets. De hoogste berg van Java op te klimmen konden al snel de diepvries in want ze vroegen iets van 200 euro voor 3 dagen. Daar loop ik in de Indiase himalayas 40 dagen voor rond en heb ik geen verplichte gids in mijn nek hijgen die me vertelt hoe snel ik moet wandelen, waar ik moet eten en slapen.
De volgende ochtend stond een Jeep voor ons klaar om ons naar een iets hogere berg te brengen voor een schitterende zonsopgang. Achteraf bleek dat we het makkelijk konden lopen maar de "goede" info bij yoshi liet een gefoteshopte kaart zien die aangaf dat het 23 kilometer lopen zou zijn. Het was schitterend en ookal was het laagseizoen, het was weekend en dus dacht de helft van de Javaanse bevolking dat het ook wel een mooie trip zou zijn. Was eigenlijk wel gezellig. De autochtone jeugdvoetbalsupporters waren wel grappig. Lange nagels bij de mannen en een grote das op het hoofd geknoopt. Een paar stoere zonnebrillen die al op moesten toen het nog donker was en vooral veel foto's met de allochtone dames. Ik werd ook een keer gevraagd, waarschijnlijk om te verdoezelen dat het om dames ging.
Na zons ondergang naar de bromo gereden. Het is echt een kale bedoening maar schitterend om doorheen te rijden. Het laatste stukje bergop wandelen en we konden in het gat van de wereld turen. Wel een speciale ervaring. Er kwam aardig wat rook vanaf. De rotte eierzwavelgeur bleef achterwegen.
Voor de volgende dag een toer naar Ijen geboekt . Koste enige moeite om een ietwat redelijke prijs te krijgen. Toen ze zagen dat ik mijn rugzak op de lokale bus liet knopen gingen ze toch over stag.
Weer een uur of 6 in een busje. Het laatste stuk was schitterend en ging door rijstplantages, jungle en koffie plantages. In de laatste sliepen we. Die was van een nederlander die onder de naam Rollaas zijn koffie aan de man en vrouw probeert te brengen. Hij verkocht ook de luwak koffie voor 2 keer zoveel als in Munduk. Voor 20 euro heb je wel 80 gram echte rollaas luwak koffie. Hoe die wordt gemaakt? Nou als jullie het echt willen weten: Een in een te kleine kooi opgesloten civetkat pikt de lekkerste bonen van de koffie uit een bakje en eet deze samen met bessen, kersen en bananen op. Nadat deze in de maag fermenteren poept hij deze uit. Deze worden gereinigd en verwerkt als gewone koffiebonen, en klaar is uw koffie.
's Ochtens om 3.30 uur zouden we gewekt worden. Niet dus maar ik en een Koreaan waren zelf al wakker en de chauffeur werd wakker toen hij dacht dat ik in zijn busje aan het inbreken was. Toch nog redelijk op tijd vertrokken. Op naar Ijen. Ik had al eens een dokumentaire gezien van de zwavelmijnen aldaar waar de mijnwerkers hun leven verkorten voor een aardig salaris. Ik ben er met eentje naar boven gelopen 3km en hij gaf me zijn masker die ik toch maar wel gebruikt heb. Hier was de rotte eierlucht wel aardig ruikbaar. Tot aan de mijn meegelopen. Echt indrukwekkend om mee te maken. Mijn ei heb ik maar weggegeven daar had ik even geen zin in.
Toen bij de ferry afgezet. Daar me maar weer eens laten oplichten om een ac-shuttelbusticket te kopen tot denpasar. Ac waren de letters op de bus want het was meer een sauna als ie stil stond. Het was een gewone expresbus. De plastic krukjes bij de ingang waren niet van een restauranthouder die mee ging maar voor de mensen in het middenpad.
Uiteindelijk toch aangekomen, een beetje laat. De 5 die mee waren op de Ijentrip gingen naar Kuta. Ik ben voor de nacht maar meegegaan. Mijn backpack verblijf voldeed niet aan de eisen van de dames dus de rest ging om de hoek zitten. Samen gegeten en nog even skygarden, de grote discotheek, laten zien.
De volgende dag uitgeslapen.
Morgen voor de laatste paar dagen naar Nusa Lembogan. snorkelen, lezen, yoga niks doen, niks doenen niks doen
Het ga jullie goed
-
07 Oktober 2011 - 07:54
Mireille:
Wow, Eric, je doet weer fijne en mooie dingen!! Enjoy, liefs, Mireille. X -
07 Oktober 2011 - 15:12
Max:
He broeder,
Zou het niet wat meer zen worden in de kop met betrekking tot de Kruysdijk-obsessie als je je financiele referentiekader zou verschuiven van India/indonesie naar Europa. Want 3x te veel betalen voor Indonesische begrippen is mogelijkerwijs nog altijd spotgoedkoop voor de hollandse beleving. Gooi daar nog eens het weldoenerige Yin-yan ontwikkelingshulpsausje overheen en zie daar, je karma krijgt ook nog eens een boost. Iedereen blij.
Nog bedankt voor het prachtige t-shirt en tasje. Rosie vond het ook erg mooi. De vergaarfeestjes zitten er weer op. Veel kadootjes en veel kindjes. Rosie vond het allemaal erg leuk en daar schijnt het toch ook een beetje om te gaan he.
Hier gaat het verder prima. Het is Hedwig eindelijk gelukt ook schade te rijden: Een miniscuul krasje op de bumper van Ellen. Onze Volvo-tank nog geen micromilimeter. Helaas kosten miniscule krasjes bij die moderne met folie beplakte bumpers ook klauwen met geld om toch maar weer bij de kruysdijk-obsessie terug te komen. Jammerjammer. Verder gaat het hier prima. Behalve druk, druk, druk, moe, moe en moe is het leven hier in Eindhoven mede dankzij de lichtjesroute nog steeds een en al licht, licht, licht.
Groetjes Max -
08 Oktober 2011 - 19:00
Pa En Ynske:
Beste Erik,
Je reisverslagen verzamel ik in een bestand met de naam : Reisverslagen Erik 2011. Voor oma maak ik afdrukken zo dat zij ook kan genieten van je verhalen.
Nu even een vraag over de palm. Wanneer ik water doe in dat buisje met dat vlotterje lijkt het wel of er iets lekt want de aarde wordt drijfnat, het is een hele modderpoel. Het vlottertje komt wel omhoog. Ik dacht dat vroeger die aarde niet nat was. Is het wel goed?
Wanneer reis je door naar India?
Blijf nog maar fijn lang weg, want in Europa gaat het niet zo goed met de kredietcrisis. Maar berichten daarover hoor je waarschijnlijk ook wel daar verweg in het Oosten.Theo zal het verhaal verder aanvullen.
Jan blijft werk houden omdat bedrijven liever met ZZP-ers verder gaan dan met vast personeel.Ook Ynske en ik gaan binnenkort voor een week met vakantie in de Ardennen ondanks het weer!Met biljarten gaat het ook weer goed en ben weer gepromoveerd naar de hoofdklasse.Verder nog heel veel groeten van oma,tante Mia en ome Fred.Nog een plezierige vakantie,blijf voorzichtig en veel groeten van Pa en Ynske -
11 Oktober 2011 - 07:09
Carla:
Hoi Erik,
Denk steeds aan je, maar nu ga ik je dan ook echt even schrijven.
Het klinkt heel fijn en relaxed wat je daar aan het doen bent niks en niks. Dat wil ik ook haha.
Zondag de halve marathon gelopen en nee dat kun je dus niet onder de noemer niks doen zetten. Beetje yoga zou goed voor me zijn.
Ik zou graag contact opnemen met Angeliek, Johan en dat dans maatje die er ook bij was hele lieve eenvoudige jongen. Ik kan angeliek via facebook vinden denk ik maar weet haar naam niet.
Ik lees dat je flink aan het rond trekken bent. Ik begrijp uit jou verhalen dat het soms moeilijk en steeds moeilijker wordt om met weinig rond te komen. Klopt dat? Wel een uitdaging. Heel eenvoudig en zelfstandig leven en niet te veel willen, de soberheid is ook een grote levenskunst denk ik. Leuk dat je die beoefend.
Ik denk aan je en ik mis je
liefs Carla
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
