cultuurshock
Door: perik
Blijf op de hoogte en volg perik
22 September 2010 | India, Delhi
's Morgens wat overhaast afscheid genomen van mijn liefste door pa en Ynske naar Dusseldorf gebracht. Was wel fijn. Daar hebben we nog een kopje koffie gedronken. Nou ja een koje, zeg maar een soepkom. Ynske dacht dat middelgroot wel mooi zou zijn. De soepkom koffie heeft me in ieder geval wakker gehouden tot ik in het vliegtuig van Istanboel naar India stapte.
Wel wat Handiger als met britisch airlines via London. Zo ben ik al een eind op weg als er over gestapt moet worden ipv de andere kant op te vliegen.
Van Istanboel naar Delhi had ik de hele rij (van 2) zitplaatsen voor mezelf. Die heb ik dus goed benut nadat ik de een dansfilm heb zitten kijken (jawel Kelly). Ik kon nog niet slapen van die volle soepkoffiekop in Dusseldorf. Het was ook nog eens de slechtste dansfilm die er bestaat, bestond en zal bestaan. Voor zover mijn kennis van dansfilms reikt dan. Uiteindelijk lekker in slaap gevallen.
Ik had me voor aankomst al helemaal voorbereid op wat komen zou: Een smerige toestand, drukte bij de paspoortcontrole, hassel voor ik bij de prepaid taxistand ben en telkens weer afgezet worden die zelfde prepaid taxiservicemannetjes.
Het as dus een hele cultuurshock toen bleek dat er een nieuwe terminal gebouwd was die er schitterend uit zag met wel 20 loketten voor de paspoortcontrole die gesmeerd verliep. Waarna ik buiten zonder hassel naar de prepaid taxistand liep en.....
Bijna opgelucht was ik nadat ik zeker wist met een 500 rps te hebben betaald toen ik even weg keek hij me een briefje van 100 rps liet zien. Ik dacht het is ze weer gelukt.
Toen ik in de taxi zat kwam de man met het geld aanzetten en vertelde me dat ik teveel had betaald (you paid double) en geeft me mijn geld terug. Totaal verbouwereerd nam ik het aan. Ik kon hem nog net een comlimentje naschreeuwen voor zijn eerlijkheid. Ben ik wel in het juiste land uitgestapt dacht ik.
De taxichauffeur die goed engels sprak liet me het nieuwe zwemstadion zien. 3 oktober beginnen hier de commonweldgames en zullen van heel azie, Australie sporters hun best doen gouden plakken in de wacht te slepen. (goud is hier genoeg, India zou het meeste verhandelbare goud van de wereld hebben). Volgens mij kunnen ze alleen al van de bruidsschatten de ween van goud maken. Ze zijn dus fors in de weer om het zaakje hier wat te fatsoeneren.
Ook voor het 1st is de chauffeur tevreden met de tip. Wat ik ook gaf de 1ste dag ze deden bnet of het minder dan een aalmoes was.
Gelukkig krijgen ze niet alles af zodat ik toch weer een stukje India proef. Paharganj wordt opgeknapt. De straat is aanzienlijk verbreed en de open riool wordt dicht gelegd. De buisjes die er onder lopen zijn wel wat klein dus dat gaat volgens mijn nog wel problemen opleveren, net als mijn goot dus, zegt Erik de wannabee loodgieter.
Bright hotel heeft een dandere naam gekregen maar hij is er nog. Het meest afthanse hotel van Paharganj, uh Delhi, ja misschien wel India en in de wereldtop doet ie ook goed mee. Het is een stukje nostalgie om daar heen te gaan. Een wat slaperige jongen doet open en na wat formalitieten kan ik gaan slapen. Even mijn dekbedovertrek pakken want sinds de opening van het hotel ergens in de prehistorie is het, volgens mij toen nog witte, laken niet meer van de "matras" gehaald. Ze hebben zelfs kamers met douche en toilet en die heb ik nu. Ik hou daar meestal niet van omdat de slaapkaer er vaak vochtig van wordt. Maar de regentijd duurt nog even voort hier dus dat is het toch al.
De wekker op half 8 gezet maar het alarm niet aan dus ik wordt om 10 uur 30 wakker. Mijn laatste evergreen naar binnen gewerkt met water uit het vliegtuig en op naar het reserveringsburo. Papieren had ik slim genoeg al een paar in reserve mee dus die waren al klaar. De trein van vanmiddag zat vol dus het wordt de shadabdi van 7 uur in de morgen the next day. De man vroeg wat ik in Haridwar ging doen want het regent er verschrikkelijk. Zou al gestopt moeten zijn maar ja global warming. Dus voorlopig geen strandje dan en alleen maar yoga, meditatie en eten natuurlijk.
Tijd om een telefoon kaart te regelen en te pinnen. Dit nadat ik een lekkere muesli naar binnen heb gewerkt met fruit en honing.
Mijn telnr is:
0091-9971248617
Hij zal niet altijd aan staan omdat er niet overal de tel opgeladen kan worden en dan spaar ik hem liever voor noodsituaties om bijv. Kelly midden in de nacht wakker te bellen.
Het ga jullie goed
ps:
Robert de rugzak ligt in de kamer op tafel.
Max als je voor het eerst gaat kijken over ong 1 week of anderhalf, kijk dan in de kamer als je binnen komt links of ik er toevallig een batterijoplader in heb laten zitten. De batterijen zullen dan inmiddels wel vol zijn.
-
23 September 2010 - 15:28
Kelly:
Lieverd,
wat heerlijk allemaal om te lezen, wat is dat vloeiend en gesmeerd verlopen, doe dat mij dat ook zo de volgende x!
ik ga je natuurlijk nog ff mailen.
x.jes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley