De 1ste dagen

Zo mensen. Even tijd om bij te monologen. Mijn visa is dus geregeld al was het zo maar op het laatste nippertje. Zondag heb ik maar eens op de noodtelefoon gebeld om te vragen of ik mijn paspoort nog op tijd zou terug krijgen om te vliegen. Ze was heel wat meer kortaf dan toen ze nog iets van mij moesten, namenlijk een paspoort die verkeerd was opgestuurd. Ik werd verwezen naar maandag. Ze wist mijn gelijkmoedigheid nog wel even op de proef te stellen door te vertellen dat ie nog op de ambassade lag. Maandag na mijn nachtdienst dus maar even op blijven om om 10.00 uur de bijna 1ste te zijn voor dezelfde vraag. Het paspoort was binnen met het visa. Voor de zekerheid kon ik het maar beter per koerier opsturen ipv tnt te vertrouwen. Dat zou zeker goed komen. Na mijn laatste nachtdienst dus maar op de bank gaan slapen. tnt kwam netjes in de morgen met het factuur voor het visum. De koerier kwam gelukkig ook een paar uur later opdagen.
Pa en Ynske kwamen me om 7.00 uur woensdag morgen ophalen. Mooi op tijd op het vliegveld nadat we een excursie langs de parkeerplaatsen van dusseldorfairport hebben gemaakt. Een lege plek was niet te vinden dus een snel afscheid werd genomen. Nog bedankt voor het brengen en de prachtige excursie.

Aangekomen in bankok heb ik samen met een gepensioneerd vervent thailandganger de taxi naar het centrum genomen. Hij wist wel een plek waar de bagage gestald kon worden voor de dag. Leuk om weer rond kaosangebied te lopen. De 1ste kokosnoot werd genuttigd. Wat kleinere tempeltjes bekeken en 1 met een boeddha van 45 m hoog. Een bootje over de rivier genomen, gegeten bij het "hotel" waar ik de 1ste keer in thailand verbleef. Wat is die mgroene curry hier weer lekker.
Ik kwam daar aan de praat met een zuidafrikaner die al 7 jaar in china woont en er een sportschool is begonnen. Hij was hier voor een operatie die in de chinese wat onhygienischere ziekenhuizen wat minder veilig zou zijn. We moesten beiden de tijd doden dus besloten wat te gaan poolen. Een , waarschijnlijk, autistische roemeen die er wel wat van kon won elk potje en vond dat je dan mocht blijven staan. 2 engelse meiden wilde ook wel poolen dus is er besloten dat de roemeen met 1 van de dames zou poolen en de zuidafrikaner mma vechter met vriendelijke uitstralen met de andere. Meneer de roemeen verloor maar vond toch dat ie mocht blijven staan. Na een antal grappen over hem te hebben gemaakt zijn we een ander onderkomen gaan zoeken. Dat werd een discotheekje. Mijn alarm ging om 1.00 uur af maar ik besloot om nog maar wat langer te blijven omdat het tijdverdrijf wel leuk was. Na wat biertjes en borrels heb ik afscheid genomen van het gezelschap. De taxi in en naar het vliegveld. Daar nog een uur op de bank geslapen waar ik net op tijd wakker was om te boarden. Voor mijn gevoel ging ik in de stoel zitten en werd ik 2 minuten later gewekt of ik mijn stoel rechtop wilde zetten want we gingen landen. Dat was dus 2 en een half uur later.
Taxi naar poppies, waar armoedzaaiers en ik een slaapplaats kunnen vinden.
Een paar uur later kwamen de heren, Robert en harry, aan. Na veel geprul heb ik robert gebeld dat hun paradijselijke hotel voor mij niet te vinden was. Onder de gitaar van het hardrockcafe ben ik opgehaald.
De 1ste dagen zijn we op stap geweest tot een uur of 5. Stratums end is hier niks bij de cafedichtheid per vierkante kilometer. We hebben de mooiste clubs gezien met zwembaden, lifemuziek (die voor de verandering niet vals was). 4 verdiepingen hoog met veel trapjes, innen en buiten. We zijn robert er zelfs in kwijt geraakt maar vonden hem later gelukkig buiten weer terug. De cubs waren ook zo goed te zien omdat de gemiddelde leeftijd zo'n 18 jaar was en de lengte van de balineesjes omgekeerd evenredig is aan hun vriendelijkheid.
De volgende dag dus maar naar semiyak, een strand wat verder op waar het wat duurder is en luxe loungetenten zitten. Daar kan bloemendaal nog wat van leren. De dom pergignon en crystal hebben we gelaten voor wat die is. Bier en fruitsapjes stonden op het menu.
Het heeft 2 dagen geduurd voordat we de Indonesische keuken konden proeven. Heerlijk, en het wordt ook als een kunstwerkje opgediend, ingerold in koolblaadjes en mooi uitgesneden groentetjes. Dat gaat dus de komende maand wel lukken.
Vandaag hebben we voor 4 dagen een brommertje gehuurd. Niet wetende dat het zo druk zou zijn op de weg. Na een half uur waren we Harry al kwijt en Robert leek het ook op te geven. Een keer of wat fout gereden maar uiteindelijk toch Sanur, een nabij gelegen strand gevonden. Harry smste dat hij inmiddels huiswaards was gekeerd en de shoppingmalls ging verkennen.
Sanur is wat leuker om te zitten omdat er veel standtentjes zijn. Onze kilometers lange strand kent dat nog niet.
Huiswaarts wisten robert en ik te ontkomen aan een politiestop door ipv te remmen het gas in te drukken. Dit was het advies van de brommerverhuurder en wij luisteren goed. Verder is de politie wel aardig maar het kan zijn dat je een boete van 4 euro riskeert als je stopt. Wees niet bezorgd pa en oma we hebben ons verzekerd ook de brommers.
Verder kun je je hier voor een paar centen laten masseren. Daar wordt gretig gebruik van gemaakt. Eventuele vriendinnen hoeven zich tot op heden geen zorgen te maken. Voorstellen voor special massage zijn er niet zoals in thailand.

Zo dit is wel weer genoeg. Tijd voor een massage.

U zijt gegroet pas goed op jullie zelf dan doe ik dat ook