wat een verademing gili trawang

daar is ie weer.

Na 7 dagen in het lloret de mar van Bali te hebben vertoefd zijn we vertrokken naar gilli trawan. Dat was 6 dagen te laat zoals de mening van ons allen was. Het strand en de golven voor bodysurfen waren heerlijk maar varder is het niet aan te raden er enkele minuten te besteden. Een samenloop van omstandigheden heeft het wat langer laten duren dan gewenst. We hebben er het beste van gemaakt. Robert ging op tijd zijn dutje doen en ikkuh en Harry hebben het nederlandse tijdschema aangehouden door elke dag tot 5 uur of nog wat later op stap te gaan. Ondanks de schoonheid van de disco's was het toch niet helemaal mijn ding want ik ben niet opgeleid tot peuterjuf en wens ook niet voor geld een peutertje mee te nemen naar het bouwval waar ik in vertoefde. Seminyak iets verder op had de laatste dag nog wel een echt mooi housefeestje met grote videoschermen en goede dj.

We hebben ook voor 4 dagen een scooter gehuurd. Na 10 min waren we harry al kwijt in het drukke verkeer. Die is huiswaarts gekeerd om de scooter vervolgens de komende 3 dagen niet meer aan te raken om voor Juul heelhuids thuis te komen. Met Robert is het uiteindelijk gelukt om Sanur te bereiken. Het was er iets rustiger met veel restaurantjes recht aan de zee. Op de terugweg was er politiecontrole. Aangezien we geen internationaal rijbewijs bij hadden ben ik er rechts voorbij gezoefd. Robert had het wat moeilijker want meneer de agent sprong er zowat voor. Dat scheelde weer een hoop gezeur en baksjies (commissie). Robert wilde ook heelhuids bij Jolanda terugkomen en heeft de scooter ook gelaten voor wat ie was. Ik ben op dag 4 nog naar een tempeltje aan zee gegaan. De omgeving was prachtig. Er was een heilige bron waar ik mijn touwtje en mezelf even in heb kunnen reinigen. Een klodder rijst op mijn voorhoofd en een bloem in mijn haar eindigde het ritueel. Wel leuk om te zien hoe anders het er hier aan toe gaat dan in een Indiase tempel.

Na een dag of 3 a 4 kwam Ronald Die is de laatste 2 dagen in Kuta nog mee op stap gegaan. Daarna konden we eindelijk op pad met de slowboot. 7 uur zou dat duren. Het de meesten hadden maar een uurtje geslapen. Dat kwam goed uit want in de bus zat ene mien kwep uit canada. Ze begon te kweppen toen ze instapte en hield pas op toen we eruit gingen. Althans tussen onze indutperiodetjes in was er steeds weer dat geluid van een ratelende canadese die haar dochter niet of nauwelijks aan het woord liet. Ze kon haar verhaal kwijt aan een mexicaanse. We hadden later spijt dat we Ronald hadden gesommeerd wat rustiger te doen omdat de mensen op vakantie waren. Zijn ietwat luide dubbele tong gepraat leek ons niet voor een ieder te welgevallen.

Na de 2 uur busrit hadden we een grote ferryboot. Altijd leuk vind ik. Het was snik heet en je moest maken niet met je blote huid het ijzer te raken om los getrokken te moeten worden bij aankomst (bij wijze van spreken). Lekker rustig op de boot wat ge-ereaderd en gekletst met wat duitsers en een frans meisje dat een vulkaantrekking ging doen. Voor de reis was gezorgd maar daar bleken later weinigen van te weten. Ze zou uiteindelijk met een omweg toch wat verlaat op bestemming aankomen (voor zover mij bekend kreeg ze via een omweg een bemo richting haar vertrekplaats). Wij hadden nog een bootritje voor de boeg naar gili trawang. We kregen echt waar voor ons geld. De "excursie" zou 7 uur duren en wij kwamen na 12 uur aan op een waar bouny-eiland. Zeker de moeite waard.

Ik ben met de heren dus zit nu in een niet backpackerswaardige luxe bungalow voor 4 dagen. Het is hier echt een paradijs. De stranden zijn spierwit, vol met koraal en schelpen, 1500 bewoners, omdat het laagseizoen is niet al te veel toeristen en GEEN auto's. Er rijden alleen paardenwagentaxies (mannetje aan de galg woordje). Snorkelen kun je hier vanaf het stand en het zicht is fenomenaal. Ik heb ook schildpadden hezien. 1tje zwom nog geen 2 meter van me vandaan. De vissen zien er echt schitterend uit. Dat vond ronald ook, vooral tijdens het avondeten op zijn bord. We hebben nog een snorkeltrip met de boot gemaakt maar voegde voor mij niet perse wat toe op wat ik al vanaf het strand kon zien. Ronald heeft nog enkele duiken gemaakt. Robert en ik zijn 2 keer het gigantische eiland rond gelopen (1,5 uur als je rustig aan doet). Na 2 keer de zonsondergang gemist te hebben op sunsetpoint zijn we de 3de keer maar extra vroeg vertrokken. Hij gaat vanhier net onder bij het topje van de hoogste vulkaan van bali. Puntentotaal als de beste film van al pacino en dat in het kwadraat. Max geeft les aan de hts dus vraag die maar hoe goed ie is. We zijn maandag nog eens gaan kijken hoe de 3-wekelijkse stapavond is maar waren gauw weer terug. Of het daar aan lag weten we niet maar harry heeft de dag erop een ticket met de snelle boot terug geboekt naar Kuta. Hij zou vandaar de dag erna naar Ubud gaan. Wij zien hem daar zodadelijk want wij hebben de snelle boot over enkele uurtjes.

We hebben veel geachen lekker gegeten en eerlijk gezegd rustig aan gedaan met de bintang hiet, het lokale bier dat eigenlijk wel goed smaakt. De verse mangosapjes en andere sapjes smaken ons te goed.

Tot hoor eens Perik