hermelijn de tovenaar
Door: perik
Blijf op de hoogte en volg perik
11 Oktober 2010 | India, Rishīkesh
Ha familie maxhedwignoelenrosie. Ben vergeten te bellen. Was een beetje een gereis en is er overgeschoten maar nog gefeliciflapsteerd. Fijn dat de feestjes leuk waren en een goed plan. Wie heeft de giftige appel gegeten? Toch niet Noel.
Beste luitjes. Gisteren was het zondag. Zo zie je maar weer dat was het bij jullie ook. Ik had dus alleen in de ochtend les. 's middags ben ik naar een tempel gelopen. Het 1ste stuk liep tot een grottempeltje waar tot voor een paar jaar geleden een swami zat die 8 jaar niet praatte. Vorig jaar was ik er met Ram. Ik mocht weer voor in de tempel kijken. Er waren nu 3 baba's waarvan mijn vermoeden is dat er 1 een leerling was. Ik heb nog even buiten gezeten en er werd me thee aangeboden. Een soort van grassprieten werden uit de tuin geplukt en in de thee gedaan. De leerling probeede het vuurtje van takjes aan te maken. Het lukte niet, ook niet met het aanstrijkstukje van een luciferdoosje dus dan maar met plastic moest ie gedacht hebben. De thee was heerlijk en smaakte een beetje naar lemon. De baba was helemaal in as besmeerd wat er wel magisch uitzag. Waarschijnlijk doet hij dit om de muggen van zijn lijf te houden.
Na de thee mocht ik nog eens in de tempel. Eerst voeten wassen, handen en gezicht, op hoop van zegen een slok water genomen uit de tuinslang. Toen mocht ik me verder door een piepklein gangetje wurmen om bij een 2de ruimte te komen. Vandaar liet hij een gat ind grond zien met een trapje naar een 3de ruimte. Het gat was niet groter dan 30 bij 30 en volgensmij moest je een slanke kabouter zijn om daar doorheen te komen. Daarna moest ik gaan. Was een magische ervaring. Gelukkig was ik niet uitgezet dus kon nog net door de gang me naar buiten proppen. In de voorste ruimte mocht ik nog wat as slikken en ik was klaar voor de reis verder naar de Neelkanthtempel. Mensen met claustrfobie kunnen beter buiten van de natuur genieten.
Verder naar boven gelopen. Er waren veel apen een paar wilde pauwen en een wezelachtig dier (misschien een marter of hermelijn). Bijna boven aan de heuvel kwam ik een groepje Indiers tegen waar ikverder aan de andere kant ben afgedaald om de tempel in te gaan. Was wel een grappige ervaring maar kreeg er minder spirituele gevoelens bij als bij de grot.
Ik kreeg een pak prassat (soort snoepjes om te offeren aan de goden). In mijn hand gedrukt. Haastig gingen we in de tempel de diverse ruimtes in om de prassat te offeren en een plak verf op het 3de oog te krijgen. Ik had net een stuk gelezen hoe het betreden van een tempel eigenlijk in elkaar steekt en dat het eigenlijk een steeds dieper bij je zelf naar binnen gaan is. 1st leg je het fysieke lichaam af, dan je emotionel dan je rationele en dan nog 2 om tot bij je zuivere zelf te komen (zoiets dan, ik ben hier geen examen aan het afleggen). Gaat gepaard met water en vuur.
Met de Indiers terug gelopen. Buiten een flinke berg olifantenpoep niet veel meer gezien.
Dat was het dan. Nu weer terug tot de orde van de dag, yoga mediteren eten slapen en af en toe mailen of naar het strandje
Het ga jullie goed, groet Perik
Beste luitjes. Gisteren was het zondag. Zo zie je maar weer dat was het bij jullie ook. Ik had dus alleen in de ochtend les. 's middags ben ik naar een tempel gelopen. Het 1ste stuk liep tot een grottempeltje waar tot voor een paar jaar geleden een swami zat die 8 jaar niet praatte. Vorig jaar was ik er met Ram. Ik mocht weer voor in de tempel kijken. Er waren nu 3 baba's waarvan mijn vermoeden is dat er 1 een leerling was. Ik heb nog even buiten gezeten en er werd me thee aangeboden. Een soort van grassprieten werden uit de tuin geplukt en in de thee gedaan. De leerling probeede het vuurtje van takjes aan te maken. Het lukte niet, ook niet met het aanstrijkstukje van een luciferdoosje dus dan maar met plastic moest ie gedacht hebben. De thee was heerlijk en smaakte een beetje naar lemon. De baba was helemaal in as besmeerd wat er wel magisch uitzag. Waarschijnlijk doet hij dit om de muggen van zijn lijf te houden.
Na de thee mocht ik nog eens in de tempel. Eerst voeten wassen, handen en gezicht, op hoop van zegen een slok water genomen uit de tuinslang. Toen mocht ik me verder door een piepklein gangetje wurmen om bij een 2de ruimte te komen. Vandaar liet hij een gat ind grond zien met een trapje naar een 3de ruimte. Het gat was niet groter dan 30 bij 30 en volgensmij moest je een slanke kabouter zijn om daar doorheen te komen. Daarna moest ik gaan. Was een magische ervaring. Gelukkig was ik niet uitgezet dus kon nog net door de gang me naar buiten proppen. In de voorste ruimte mocht ik nog wat as slikken en ik was klaar voor de reis verder naar de Neelkanthtempel. Mensen met claustrfobie kunnen beter buiten van de natuur genieten.
Verder naar boven gelopen. Er waren veel apen een paar wilde pauwen en een wezelachtig dier (misschien een marter of hermelijn). Bijna boven aan de heuvel kwam ik een groepje Indiers tegen waar ikverder aan de andere kant ben afgedaald om de tempel in te gaan. Was wel een grappige ervaring maar kreeg er minder spirituele gevoelens bij als bij de grot.
Ik kreeg een pak prassat (soort snoepjes om te offeren aan de goden). In mijn hand gedrukt. Haastig gingen we in de tempel de diverse ruimtes in om de prassat te offeren en een plak verf op het 3de oog te krijgen. Ik had net een stuk gelezen hoe het betreden van een tempel eigenlijk in elkaar steekt en dat het eigenlijk een steeds dieper bij je zelf naar binnen gaan is. 1st leg je het fysieke lichaam af, dan je emotionel dan je rationele en dan nog 2 om tot bij je zuivere zelf te komen (zoiets dan, ik ben hier geen examen aan het afleggen). Gaat gepaard met water en vuur.
Met de Indiers terug gelopen. Buiten een flinke berg olifantenpoep niet veel meer gezien.
Dat was het dan. Nu weer terug tot de orde van de dag, yoga mediteren eten slapen en af en toe mailen of naar het strandje
Het ga jullie goed, groet Perik
-
11 Oktober 2010 - 14:26
Kelly:
Ik zie het je al helemaal doen !!
Tot over een uurtje schatje xx -
13 Oktober 2010 - 07:52
Ardi:
Ha Erik,
Goed bezig daar!
Leuk om je verslagen te lezen! Veel is Herkenbaar!
Ik ben net klaar met het vele werken, Rabo klus kaar, evenment opgebouwd, nu ff rustig aan en met de In Your Pocket aan de slag.
Ook nog GROOT NIEUWS, An is zwanger, als dit zo door gaat en daar lijkt het op, dan word ik vader! Erg leuk allemaal!
Om nog een beetje te genieten van mn laatste dagen in vrijheid heb ik gelijk een ski vakantie geboekt naar Val Thorens.
Samen met Dook, als je zin hebt dan kan je mee 29 jan tot 5 feb.
Moet je wel ff laten weten.
En verder ben ik er natuurlijk weer voor de Carnaval!!
het ga je goed daar!
Groet Ardi
-
14 Oktober 2010 - 20:50
Hans:
Erik!
Ben je alweer weg? Jij gaat ook vaak de hort op zeg. Waar doe je dat eigenlijk van? Van ons pap en ons mam kan ik het nog begrijpen. Die zijn in de juiste tijd geboren, maar wij toch niet? Afijn. Ik ben trots je te melden dat Max en ik stevig naar elkaar aan het toegroeien zijn, of ik in elk geval naar hem toe, ondanks dat we elkaar bijna niet zien. Ik zeg ook steeds vaker 'Leve de voorspelbaarheid!'Zeker als ik op dinsdag na de voetbaltraining in de kantine tot veel te laat tactische systemen heb zitten bespreken. Dat is zware kost en ik zeg thuis dan ook steeds vaker 'Eigenlijk zou ik na de training niet meer tot zo laat tactische systemen moeten bespreken', maar het is moeilijk 'nee' zeggen tegen het eerste aanbod voor een gesprek over tactische systemen en voor je het weet volgen er meer. Hoe vaak zeggen we niet op een en dezelfde avond tegen elkaar 'Nou vooruit, het laatste dan, om het af te leren.' Afgelopen dinsdag kreeg ik tijdens een van die gesprekken ook nog eens het verwijt dat ik vals zing. We zingen namelijk vaak met een band 'Youtube' mee tijdens de tactische besprekingen en ik wist wel dat ik niet zo'n zanger ben, maar ik dacht dat het me meer aan expressief zingen ontbrak dan dat ik vals zou zingen. Volgens mij raak ik die tonen toch vol in het gezicht, om maar eens een platitude te gebruiken. Ik denk nu dat ik niet zo goed twee dingen tegelijk kan, zingen en tactische besprekingen voeren bijvoorbeeld, en houd me krampachtig vast aan die gedachte.
Mocht je je afvragen hoe ik mijn avonden vul, dan zal ik je daar niet te lang mee verwijlen door elke avond samen te vatten. Maar vandaag bijvoorbeeld heb ik eerst mijn kleinste huisgenoot vermaakt met muziek. Zijn favoriete liedje is 'In Holland staat een huis'. Ik heb daar 'In Brabant staat een huis' van proberen te maken, maar dat wil er maar niet in. Ook verandering van artiest wordt niet gewaardeerd. Vroeger toen ie nog kleiner was heb ik hem toch (spreekwoordelijk natuurlijk) doodgegooid met Stevie Wonder, the Supremes en the Beatles, om het ook voor hem draaglijk te maken. Daar wil hij dus nu niet veel meer van weten. Toen hij in bed lag en ik door de intercom 'speentje eten' hoorde (dat is een teken dattie in slaap aan het vallen is) begon ik aan het huishoudelijke karwei van vanavond, het door mijn voetbalbroekje halen van het koordje dat er grotendeels uit was gekomen. Laat ik maar meteen toegeven dat het niet gelukt is. Het koordje is niet verder gekomen dan halverwege. Er zijn tijden geweest dat als je had gevraagd of ik goed koordjes door voetbalbroeken kan halen, ik daarop bevestigend zou hebben geantwoord, maar ik weet het niet zo zeker meer. En zoals je weet is het nou niet bepaald een eredivisievoetbalbroekje.
Nou, heel veel geluk wijsheid en plezier daar bij de grottenmensen. Als ik je berichten mag geloven lukt dat prima en het is prettig zulk een levensvreugd van het scherm te voelen spatten. Al is het wel wat nat af en toe.
De groeten vriend, tot later. En Max ook de groeten natuurlijk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
